Kamila Rybarczyk: Kto tu rządzi? – o prowadzeniu spotkania modlitewnego

Charakterystyczną cechą każdej wspólnoty modlitewnej, która utożsamia się z Odnową w Duchu Świętym, jest charyzmatyczne spotkanie modlitewne. Bez względu na liczebność grupy i jej staż – spotkanie to łączy wszystkich we wspólnej modlitwie i uwielbieniu Boga.

Spotkanie modlitewne zostało spontanicznie przyjęte jako naturalna forma wyrazu Odnowy. Jego głównym celem jest uwielbienie Boga i oddanie Mu chwały poprzez doprowadzenie uczestników do spotkania z Panem i Zbawicielem – by prawdziwie mogli doświadczyć, że Bóg jest żywy i obecny w ich życiu.

O dynamice spotkania modlitewnego decydują 4 elementy:

– modlitwa (szczególnie uwielbienia)

– słuchanie Słowa Bożego

– porządek spotkania

– ewangelizacja.

W artykule tym podjęty został temat porządku spotkania i czynników, które sprzyjają jedności i pokojowi podczas modlitwy we wspólnocie.

PORZDEK SPOTKANIA

Prawdopodobnie każdy charyzmatyk pamięta takie spotkanie modlitewne, na którym brak było porządku. W czym się on przejawiał? Na przykład w braku zasadniczego kierunku modlitwy, wezwania rozbiegały się w sposób przypadkowy i rozproszony, pozostawiając modlących się z uczuciem napięcia czy zamieszania.

Przeżyliśmy także spotkania bardzo udane dzięki dobremu prowadzeniu – zarówno w małych grupach, jak i wielkim tłumie ludzi modlących się w jedności i pokoju. Tam uczestnicy nie musieli się martwić, co będzie się dalej działo, i mogli swobodnie oddać się poszukiwaniu Pana i byciu przy Nim.

Na spotkaniu modlitewnym ważny jest lider, rozumiany tu jako osoba prowadząca modlitwę. W zasadzie samo zaakceptowanie lidera jest już aktem nadającym spotkaniu jakiś porządek. Brak takiej osoby niepostrzeżenie doprowadza do chaosu – Słowo Boże ginie wśród innych modlitw, ktoś skraca czas uwielbienia i pociąga innych do modlitwy prośby a nasze poczucie pokoju w Panu niknie.

Zadaniem lidera nie jest prowadzenie całego spotkania, lecz nadawanie mu jednolitego charakteru, a także zajmowanie autorytatywnego stanowiska wobec ewentualnych problemów. Poza tym, lider służy spotkaniu przez to, że na samym początku nadaje właściwy kierunek, a następnie czuwa nad całym przebiegiem spotkania – kieruje wszystkich czy to do szukania Pana, czy do słuchania, składania świadectwa, czy też śpiewania.

Wprowadzenie funkcji lidera pomaga zachować jedność na spotkaniu. Nie oznacza to oczywiście, że lider ma mieć zawsze rację. Jak każdy człowiek, on też jest skazany na popełnianie błędów. Ale kiedy mamy odmienne zdania co do tego, jak dalej prowadzić modlitwę, a jednocześnie chcemy robić to w jedności – lider będzie nas w tym prowadził.

PRZEBIEG MODLITWY

O ile zapewnienie porządku na spotkaniu modlitewnym jest ułatwione dzięki funkcji lidera i ogólnej zgodzie, aby jemu się podporządkować – to we wspólnotowej modlitwie stopniowo rozwija się także inny rodzaj porządku. Bardzo szybko odkryto, że w otwarciu się na Boga pomocne jest rozpoczęcie modlitwy dość długim czasem uwielbienia i śpiewu.

W wielu grupach stało się to przyjętą strukturą, niewymagającą żadnych wyjaśnień. Można więc powiedzieć, że spotkanie ma następujący porządek: pierwsza część jest zarezerwowana na modlitwę i uwielbienie, druga natomiast skupia się wokół Słowa Bożego – jego aktualizacji, świadectwa, ewentualnie krótkiej konferencji itd.

Innym przykładem porządku na spotkaniu modlitewnym jest struktura oparta na odpowiedzi na proroctwo czy orędzie w językach. Wiemy, że w przypadku orędzia w językach należy poczekać na tłumaczenie. Ale dzięki rozeznaniu prowadzącego – przebieg spotkania dostosowuje się do Bożego prowadzenia i np. po proroctwie lub tłumaczeniu rozważamy Słowo Boże i odpowiadamy na nie w jakiś inny sposób, zamiast od razu przechodzić do śpiewu, dzielenia się czy dalszego słuchania Słowa Pana.

CHARYZMATYCZNY ŚPIEW

Kolejnym zadaniem lidera na spotkaniu modlitewnym jest prowadzenie śpiewu. Lider muzyczny często wpływa na ducha spotkania i nadaje kierunek w większym stopniu niż ktokolwiek inny. A zatem liderem muzycznym musi być osoba duchowo ukształtowana i wyposażona przez Pana do tego typu służby.

Nie ma powodu, dla którego większość liderów spotkań modlitewnych nie mogłaby prowadzić także śpiewu. Nawet jeśli nie grają oni na żadnym instrumencie czy nie śpiewają za dobrze – mogą przecież siedzieć obok prowadzącego gitarzysty i prosić go o zaczynanie śpiewu w odpowiednich momentach. Takie rozwiązanie sprawdza się nawet tam, gdzie jest lider muzyczny. Lider muzyczny powinien siedzieć obok prowadzącego spotkanie, tak by mogli ze sobą współpracować.

Doświadczenie wielu grup pokazuje, że nie każdy, kto umie grać na gitarze, jest powołany do funkcji lidera muzycznego. Tę funkcję powinien sprawować ten, kto umie wyczuć działanie Pana Boga na spotkaniu i odpowiedzieć na nie właściwym doborem pieśni.

SPOTKANIE MODLITEWNE A ŻYCIE CHRZEŚCIJANINA

W wielu grupach spotkania są błędnie uważane za rodzaj terapii grupowej. Uczestnicy modlą się tam w sposób, który sprowadza ich z drogi do celu – np. wszczynają dyskusje na nieistotne tematy, wykorzystują spotkanie jako okazję do podzielenia się swoimi problemami lub do szukania rady. Spotkanie modlitewne powinno owocować zmianami w życiu chrześcijanina i całej wspólnoty, ale… nie można oczekiwać, że zrobi ono wszystko.

Na przykład nie rozwiąże problemów natury psychologicznej. Owszem, Bóg pragnie je uleczyć, ale nie to jest celem spotkania. W takich przypadkach potrzebna jest rada osobista, indywidualna modlitwa, czasem spowiedź lub kierownictwo duchowe, czy po prostu odpowiednia terapia.

Spotkanie charyzmatyczne nie jest także przyjacielskim zebraniem, zwłaszcza gdy obecnych jest ponad 10 osób. Nie możemy oczekiwać, że wyręczy nas ono w budowaniu głębokich relacji z ludźmi. Poza tym, niemożliwe jest, byśmy nawiązali bliskie przyjaźnie ze wszystkimi członkami dużej wspólnoty. To raczej życie ze wszystkimi uczestnikami grupy – ale poza spotkaniem modlitewnym – może dostarczyć okazji do zawiązania przyjaźni. Gdy uczestnicy błędnie oczekują od charyzmatycznego spotkania zaspokojenia swojej potrzeby bliskiej przyjaźni – często doznają zawodu i są skłonni wywierać nacisk na grupę, by stała się czymś więcej niż powinna.

Spotkanie modlitewne jest miejscem, gdzie objawia się żywa miłość Boga i gdzie Bóg może działać, przemieniając nas w Jego lud. Pełni ono określoną rolę, ale jeśli ma skutecznie funkcjonować w budowaniu Ciała Chrystusa – musi być uzupełnione innymi elementami, np. codzienną modlitwą osobistą. Porządek, dzielenie się i poddanie darom duchowym – to przejawy służby wobec naszych braci i sióstr, która powinna cechować życie codzienne chrześcijanina.

DUCH ŚWIĘTY MA GŁOS

Pan dał nam swojego Ducha, aby pociągnąć nasze serca do uwielbienia Go. To Duch Święty jest źródłem natchnienia i On kształtuje modlitwę, łącząc liczne głosy w modlitwie chwały. To On głosi Słowo Boże w proroctwie i dzieleniu się. To On kieruje naszymi spotkaniami – działając przez tych, którzy są wyznaczeni, aby nas prowadzić.

Naszym zadaniem jest wzrastanie we wrażliwości na Jego głos, który prowadzi i rodzi w nas modlitwę.

Pamiętać przy tym należy o podstawowej regule w Odnowie Charyzmatycznej: NIE MA DWÓCH TAKICH SAMYCH SPOTKAŃ – jeśli są prowadzone przez Ducha Świętego. Byłoby to zubożeniem Jego niezmiernego bogactwa i objawiania się Jego mądrości.

Artykuł powstał w oparciu o książkę „Prowadzenie spotkania modlitewnego” wydaną przez Ośrodek Odnowy w Duchu Świętym w Łodzi (2011r.)