Chrystus naszym obrońcą
Chrystus jest naszym obrońcą i orędownikiem, nigdy nie jesteśmy sami. Mówił o tym Papież podczas audiencji ogólnej. Tematem dzisiejszej katechezy był artykuł wyznania wiary mówiący o wniebowstąpieniu Chrystusa i Jego zasiadaniu po prawicy Ojca. Franciszek zwrócił uwagę na kapłański wymiar sceny pożegnania z uczniami i wniebowstąpienia Jezusa. Papieską katechezę streszczono również po polsku.
„W naszym wyznaniu wiary mówimy, że Jezus «wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca». Jakie jest znaczenie tego wydarzenia? Jakie są jego konsekwencje dla naszego życia? Miało ono miejsce na Górze Oliwnej. Pan Jezus wyprowadził uczniów «ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. Tam również rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga» (Łk 24,50-53). Poprzez to wydarzenie zrozumieli, że Chrystus to jedyny i wieczny Kapłan, który przez swoją mękę przekroczył śmierć i grób, zmartwychwstał i wstąpił do nieba. Jest u Boga Ojca, gdzie na zawsze oręduje za nami (por. Hbr 9, 24). Dzięki Wniebowstąpieniu my również poznajemy rzeczywistość nieba, tak bardzo pocieszającą dla naszego życia i pielgrzymowania. Chrystus otworzył drogę do nieba także nam. Apostołowie «z wielką radością» wrócili do Jerozolimy. Dostrzegli w duchu wiary, że Jezus chociaż zabrany im sprzed oczu, pozostaje z nimi na zawsze, wspiera ich, prowadzi, wstawia się za nimi. Wniebowstąpienie jest więc znakiem także dla nas, że Jezus żyje, jest pośród nas. Nie jest już więcej tylko w jednym określonym miejscu świata, jak to było przed Wniebowstąpieniem, obecnie jest w panowaniu Boga, obecny w każdym miejscu i czasie, blisko nas i w nas. W życiu nie jesteśmy więc sami: prowadzi nas ukrzyżowany i zmartwychwstały Pan, który zasiada po prawicy Boga Ojca. Niech nasze życie będzie świadectwem, że tej bliskości doświadczamy na co dzień, że jest ona naszą radością”.
Ojciec Święty podkreślił szczególnie orędowniczy wymiar obecności Chrystusa po prawicy Ojca. Ma to dla nas także znaczenie egzystencjalne:
„Jak powiada św. Jan w swoim Pierwszym Liście, [Jezus Chrystus] jest naszym Rzecznikiem. Jakże piękne jest to usłyszeć! Gdy ktoś wzywany jest przed sędziego czy ma sprawę sądową, pierwszą rzeczą, którą robi, to szuka sobie adwokata, by go bronił. My mamy takiego, który nas zawsze broni: przed zasadzkami diabła, przed nami samymi, przed naszymi grzechami. Drodzy bracia i siostry, mamy tego orędownika, nie bójmy się więc iść do niego, by prosić o przebaczenie, błogosławieństwo, miłosierdzie. On nam zawsze przebacza, bo jest naszym adwokatem, który zawsze nas broni. Nie zapominajcie o tym”.
(rv/, © Radio Vaticana 2013)
