Wspólnota drogą do Boga

Autor: Dorota Skibińska

Często zadajemy sobie fundamentalne pytania, a nie zawsze znajdujemy na nie jednoznaczną odpowiedź:

– Kim jestem? – Jestem dzieckiem Boga.
– Dokąd zmierzam? – Wracam do Ojca.
– Jaki jest sens mojego życia? – Abym oddawał chwałę Bogu, Jemu służył i przez to zbawił swoją duszę.

Niewątpliwie życie wspólnotowe służy temu, aby wspierać nasze wysiłki poszukiwania Boga w naszym życiu. W Dziejach Apostolskich czytamy, jak pierwsi chrześcijanie „trwali w nauce Apostołów, na modlitwie i łamaniu chleba” (Dz 2,42).

Życie wspólnoty podtrzymują 4 filary. Przyjrzyjmy się każdemu z nich, aby sprawdzić, „jak i na czym stoi” nasza wspólnota lub dlaczego „kuleje” albo rozpada się.

Pierwszy Filar – Nauczanie

Pierwsi chrześcijanie, którzy spotkali Jezusa, dzielili się doświadczeniem Jego osoby i nauczania. My należymy do wspólnoty uczniów przez czytanie Ewangelii, pogłębioną refleksję nad natchnionym słowem Boga. Medytacja i kontemplacja Słowa Bożego jest drogą do zjednoczenia z osobą Jezusa, który jest Wcielonym Słowem Boga. Tak jak Apostołowie, chcemy doświadczyć Jezusa, wiedząc, że gdy Go spotkamy, to nasze życie powinno się zmienić.

Powinniśmy być związani z Pismem Świętym poprzez :

– słuchanie i rozumienia Słowa Bożego
– utożsamianie się z Magisterium Kościoła
– nasze wspólnoty powinny wiedzieć, co na dany temat mówi Kościół i słuchać głosu Papieża.

Bóg używa Kościoła do prowadzenia ludzi do wieczności i jest to wielka odpowiedzialność.

Drugi Filar – Sakramenty

Eucharystia – jest ona naszym osobistym spotkaniem z Jezusem, zjednoczeniem z Nim poprzez Jego Ciało i Krew za nas wydane. Razem z braćmi stajemy się wtedy wspólnotą przy łamaniu chleba.
Również sakrament pojednania, sprawowany czasami we wspólnocie podczas nabożeństw pokutnych, ma wpływ na nasze pojednanie z bliźnim, z Bogiem, na decyzję o przebaczeniu i zadośćuczynieniu.

Trzeci Filar – Modlitwa osobista

Jest ona osobistą drogą każdego z nas do jedności z Bogiem. To spotkanie z Bogiem dokonuje się na wiele sposobów: poprzez modlitwę adoracji, uwielbienia, wsłuchiwania się w to, co Bóg mówi do mnie osobiście oraz modlitwę uwielbienia we wspólnocie – spotkanie modlitewne jest zwieńczeniem mojej osobistej modlitwy przez wspólnotowe oddanie chwały Bogu.

Czwarty Filar – Przebywanie razem

Wspólne przebywanie, dzielenie, gromadzenie się i świętowanie to coś więcej niż aktywność chrześcijańska. Gromadzimy się we wspólnotę, a tym, który nas jednoczy, jest Jezus Chrystus – Głowa Ciała. Ciało podąża razem – nie ręka osobno, noga osobno. Musimy rozpoznać Głowę, tzn. Chrystusa, a także nasze miejsce we wspólnocie Jego mistycznego Ciała oraz nasze miejsce we wspólnocie lub grupie modlitewnej.

Potrzeba również naszej odpowiedzialności jeden za drugiego, aby całe Ciało dobrze funkcjonowało, by było zdrowe. Ważne aby zrezygnować z własnych interesów i wizji, jakie mieliśmy wcześniej. Gdy decydujemy się być we wspólnocie i ją budować, nie może być sprzecznych interesów, np. ręka chce do Lublina, noga do Torunia, reszta do Warszawy.

Przebywanie razem zakłada nasze dzielenie się tym co mamy, kim jesteśmy, wzajemne obdarowywanie się. Konieczna jest obecność małych grup wewnątrz wspólnoty, aby dzielić się działaniem Boga i świętować Jego obecność – to zbliża i pogłębia relacje we wspólnocie.

Wspólnota oznacza nie tylko dzielenia się darami duchowymi, ale również darami materialnymi:
Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. (Dz 2,54)
Posługiwanie bowiem tej sprawie społecznej nie tylko uzupełnia to, na co nie stać świętych, lecz obfituje w liczne dziękczynienia składane Bogu (2Kor 9,11-14)
Zaradzajcie potrzebom świętych! Przestrzegajcie gościnności! (Rz 12,13)
Nie zapominajcie o dobroczynności i wzajemnej więzi, gdyż cieszy się Bóg takimi ofiarami. (Hbr 13,16)

ĆWICZENIE

Popatrzmy zatem na nasze wspólnoty:

– czy wszystkie filary są proporcjonalnie w nich obecne?

– czy nasza budowla nie jest krzywa, czy nie grozi zawaleniem z jakiegoś powodu?

– może ma złe już same fundamenty? Może moja wspólnota (też wspólnota rodzinna) wali się, gdyż nie ma jednego lub dwóch filarów?

Na podstawie ICPE, oprac. Dorota Skibińska.